Pielęgnując tradycje związane z wigilią św. Andrzeja w naszej szkole odbyła się zabawa andrzejkowa. Była to wspaniała okazja do dobrej zabawy, a jednocześnie źródło szacunku dla tradycji i obrzędów ludowych. Dla uczniów przygotowane były liczne atrakcje: zabawa taneczna, konkursy i wróżby. Każdy uczestnik andrzejkowych szaleństw 
z niecierpliwością przekłuwał papierowe serce, aby odczytać imię swojej przyszłej sympatii, losował magiczne bileciki z nazwami zawodów przyszłości, poznawał znaczenie swojego ulubionego kwiatu lub innego symbolu z kart. Katalog wróżb był obszerny i bogaty, a każdy pragnął wywróżyć sobie coś wyjątkowego. Wszyscy gorączkowo czekali na to, by dowiedzieć się, kto jako pierwszy zmieni stan cywilny – kto wyjdzie za mąż/ożeni się, a w grupie starszej kto pójdzie do zakonu. Dzięki naszym wróżbitkom i ich przepowiedniom chociaż na chwilę uczniowie mogli się przenieść w świat magii.

Grupa wolontariatu przygotowała pyszne babeczki, galaretki i inne przysmaki, które można było kupić, a dochód ze sprzedaży zostanie przeznaczony na pogorzelców z Krośnicy.

« ‹ z 12 › »

20 listopada obchodzimy Międzynarodowy Dzień Praw Dziecka. Ta data nie jest przypadkowa ponieważ upamiętnia uchwaloną 20 listopada 1989 roku „Konwencję o prawach dziecka”. Uczniowie klas młodszych 2 i 3 podczas pogadanki z pedagogiem specjalnym mieli okazję poznać lub przypomnieć sobie jakie są ich prawa jako dzieci.

Konwencja o prawach dziecka mówi między innymi, że:

Nikt nie ma prawa dziecka zmuszać do czegokolwiek, a szczególnie do zrobienia czegoś złego.

Nikt nie ma prawa dziecka poniżać, krzywdzić, bić, wyzywać.

Dziecko ma prawo otrzymać w potrzebie pomoc i opiekę.

Dziecko ma prawo do własnego zdania.

Dziecko ma prawo do tajemnic.

Nikt nie ma prawa bez pytania czytać korespondencji dziecka.

Dziecko ma prawo uczyć się i powinno mieć zapewniony dostęp do edukacji.

PAMIĘTAJMY, TAKŻE, ŻE… Poza prawami dzieci mają też obowiązki. Zwłaszcza jeśli są uczniami. Nauka, czyli przygotowanie do przyszłego dorosłego życia, jest niezmiernie ważnym etapem. Nie powinniśmy pozwalać sobie na brak zaangażowania i lekceważenie obowiązków domowych czy szkolnych. Najważniejsze, aby obowiązki były dopasowane do rozwoju dziecka i jego możliwości.

W ramach ogólnopolskiego projektu (Nie)zwykła matematyka klasa 2 podczas zajęć z edukacji matematycznej zmierzyła się z chińską łamigłówką. Tangram – układanka, znana jest od ok. 3000 lat. Celem łamigłówki jest odtworzenie położenia wszystkich siedmiu elementów tangramu w przedstawionym obrazku, a także wymyślanie własnych wzorów z określonych figur geometrycznych. Uczniowie mieli trudne zadanie, ale po ułożeniu ogromną satysfakcję!

W tym roku szkolnym uczniowie naszej świetlicy realizują projekt edukacyjny „Świetliczaki na tropie… kolorów świata.”

« ‹ z 4 › »

Jak co roku 17 listopada przypada Święto Patronki naszej szkoły, czyli Świętej Elżbiety Węgierskiej. Jako księżna oddała się pielęgnowaniu chorych i cierpiących. Święta jest przedstawiana jako księżniczka z bukietem róż w rękach. Jej atrybutami są też monety i różaniec, chleb, dzban, a także fartuch, w którym miała potajemnie wynosić bułki dla ubogich.

Tegoroczną uroczystość rozpoczęliśmy wspólną modlitwą oraz odśpiewaniem hymnu szkoły. Następnie uczniowie klasy 2 w inscenizacji pantomimicznej przybliżyli wszystkim życiorys  św. Elżbiety, który mamy nadzieję zastanie w pamięci każdego ucznia. Rozstrzygnięte zostały także konkursy: plastyczny oraz kaligraficzny, których tematy nawiązywały do tego szczególnego święta.

Tego dnia szkołę odwiedzili goście specjalni. Pod hasłem „Niewidomi, niepełnosprawni – nie gryzą” p. Barbara Sowińska oraz p. Milan Galiniak, przybliżyli uczniom problemy z jakimi borykają się osoby niewidome oraz pokazały jak takie osoby radzą sobie w życiu codziennym. Uczniowie dowiedzieli się jak można pomóc w codziennym funkcjonowaniu osobom niepełnosprawnym, niewidomym. Była to cenna lekcja dla wszystkich.

Dzień Patronki Szkoły zakończyliśmy symbolicznym skosztowaniem chleba – atrybutu naszej świętej, którym to dzieliła się z ubogimi.

Monika Nowak, Urszula Hanula

« ‹ z 5 › »

Z przyjemnością informujemy o rozstrzygnięciu konkursu plastycznego oraz konkursu kaligraficznego, które zostały zorganizowane z okazji Święta Patronki naszej szkoły. Konkursy cieszyły się dużym zainteresowaniem. Ich celem było:

• rozbudzanie umiejętności kształtnego i pięknego pisania piórem;
• rozpowszechnianie sztuki kaligrafii;
• rozwijanie twórczej aktywności plastycznej;
• rozwijanie zainteresowań i talentów uczniów przez podejmowanie działań twórczych.

Jury biorąc pod uwagę: samodzielność wykonania, kompozycję pracy oraz odpowiedni format kartki (w przypadku konkursu plastycznego), staranność elementów graficznych, płynność pisma i estetykę połączeń literowych, poprawność ortograficzną i interpunkcyjną, odpowiedni format kartki oraz narzędzia pisarskiego (w  przypadku konkursu kaligraficznego), ustaliło następujący werdykt:

Konkurs plastyczny „Portret Świętej Elżbiety Węgierskiej”

Kategoria: Przedszkole – kl. 0

1 miejsce – Estera Ustupska – Zakręcka kl. 0

2 miejsce – Aleksandra Gronka kl. 0

3 miejsce – nie przyznano

Wyróżnienie otrzymały:

Patrycja Biziak, Sabrina Modła, Magdalena Pawlica

Kategoria klasy I-III

1 miejsce – Zuzanna Wojtanek kl. 3

2 miejsce – Agnieszka Budziszowska kl. 3

3 miejsce – Patrycja Moś kl. 1  ex aequo Roksana Szlachtowska kl. 3

Wyróżnienie otrzymali:

Katarzyna Turkot, Wiktoria Kidoń, Kornelia Zygmuntowicz, Jan Pawlica, Mikołaj Rabiański

Konkurs kaligraficzny „Piórem czy pazurem?”

Kategoria klasy IV-VIII

1 miejsce – Karol Gronka  kl. 7

2 miejsce – nie przyznano

3 miejsce – Amelia Wyrostek kl. 5

Wyróżnienie otrzymały:

Dominika Dziadkiewicz, Paulina Moś, Lena Sarna, Sylwia Waksmańska, Michalina Waksmundzka,  Laura Wyrostek

Serdecznie gratulujemy zwycięzcom!

Dziękujemy za udział wszystkim uczestnikom konkursu.

                                                                                              Monika Nowak, Urszula Hanula

Na początku listopada zaprosiliśmy do naszej szkoły przedstawicielkę Fundacji im. A. Worwy w Nowym Targu panią Jolantę Worwę-Łapsę. Przywiozła ona ze sobą szczególnych gości Karola Bryniarskiego oraz jego mamę. Chłopiec jest podopiecznym Fundacji.

Karol choruje na mukopolisacharydozę (MPS). To bardzo rzadka choroba metaboliczna o podłożu genetycznym, która doprowadza do uszkodzenia wielu narządów, a co za tym idzie – do ich niewydolności. Jest nieuleczalna i postępująca. Kiedyś Karol był sprawny, dziś jeździ na wózku. Niska rosłość, wada serca, problemy z uszami, zagrożenie utratą wzroku – to tylko część zdrowotnych problemów chłopaka, który mimo ciągłego bólu, wizyt w szpitalu, pojawiających się nowych dolegliwości, jest pełen optymizmu i radości życia, o czym przekonaliśmy się na spotkaniu. Opowiadał nam wówczas m.in. o swoim życiu, o pasji, jaką jest piłka nożna. Mówił o tym, że warto pomagać innym ludziom. Natomiast pani Jola przedstawiła nam trochę informacji o działalności Fundacji, o różnych akcjach np. „Polach Nadziei” organizowanych przez tę Fundację.

To spotkanie uświadomiło nam, jak jest potrzebny nasz udział w tego typu przedsięwzięciach, gdyż w ten sposób realnie pomagamy chorym ludziom. Co więcej, tego typu spotkania pomagają docenić, jak wiele mamy i jak bardzo powinniśmy wdzięczni za to, co otrzymujemy każdego dnia m.in. dar zdrowia.

Na listopadowych zajęciach świetlicowych postanowiliśmy uruchomić naszą wyobraźnię i udaliśmy się w podróż do krainy klocków LEGO. Zestawy, z których korzystaliśmy zostały zakupione w ramach programu „Laboratoria przyszłości”. Na tych zajęciach uczniowie pobudzali kreatywność oraz wyobraźnię, a także uczyli się obsługi aplikacji stworzonej do tego projektu. Dzięki specjalnie przygotowanym instrukcjom powstały ruchome pojazdy, karuzele oraz huśtawki.

« ‹ z 3 › »

Ale się działo! W ramach ogólnopolskiego projektu (Nie)zwykła matematyka uczniowie klasy czwartej i piątej na łączonej lekcji matematyki dosłownie mierzyli się z dawnymi jednostkami długości. Na początek zapoznali się z pojęciami: łokieć, piędź, dłoń, stopa, sążeń, a następnie wykonywali pomiary biurka i sali lekcyjnej za pomocą części swojego ciała. Ile emocji temu towarzyszyło!!! Uczniowie mogli porównać dokładny pomiar wykonany za pomocą miary metrowej z pomiarem dawnymi jednostkami. Oczywiście ich stopa czy łokieć nie do końca odzwierciedlały dawne wzorce, ale mierzyli swoje rozmiary potrzebnych części ciała, a następnie przeliczali je na metry i centymetry. Dawna i współczesna matematyka w praktyce. Kreatywność i pomysłowość uczniów jest niesamowita.

źródło: ethnomuseum.pl

                                                                                                           Bożena Niemiec

« ‹ z 4 › »