„Ciemno wszędzie, głucho wszędzie
Co to będzie, co to będzie?”
7 listopada podczas lekcji języka polskiego uczniowie klasy VII wspólnie czytali i interpretowali „Dziady” cz. II Adama Mickiewicza. W sali lekcyjnej młodzież zgromadziła się, jak na głuchym cmentarzu i w mrocznej scenerii z podziałem na role odczytała poszczególne wersy utworu. Nie zabrakło chętnych, którzy wcielili się zarówno w role poszczególnych duchów, jak i przewodniczących obrzędowi. Ważną funkcję spełniał chór składający się z grupy osób, co tylko potęgowało nastrój grozy i tajemniczości.
Wszystko po to, by ułatwić uczniom zrozumienie dramatu z XIX wieku.
Lektura, to szczególnie nielubiane słowo w szkole – wiedzą o tym nie tylko uczniowie. Utwór Mickiewicza ma wyraźne przesłanie moralne – wskazuje na konieczność liczenia się z konsekwencjami popełnianych czynów. Surowa moralność ludowa, wnioskują uczniowie, zmusza do uczciwego życia z innymi i dla innych. I taka refleksja, w związku ze zbliżającymi się dniami „ku pamięci”, jest wskazana nie tylko dla siódmoklasisty.
„Lektura w pudełku” to strzał w dziesiątkę! W klasach VI i VII uczniowie pracowali nad projektem referatów lekturowych. Ty razem była to książka –lektura uzupełniająca, ale wybrana przez uczniów dowolnie. Plan pracy z lekturą dowolną zakładał, że uczniowie spróbowali znaleźć w cudownym świecie literatury coś dla siebie. Kiedy wybrali książkę, czytając, pracowali z nią podobnie jak z każdą inną – skupili się na bohaterach i ważnych wydarzeniach. W trakcie czytania lektury przygotowali ,,lekturę w pudełku” – w pudełku po butach zgromadzili kilka (ok.8-12) przedmiotów, które kojarzyły się z książką.
Jest to inny, niż tradycyjny sposób omawiania przeczytanej książki. Spotkanie z lekturą zakończyło się prezentacją pudełek. W cudnych, kolorowych pudełkach znalazły rekwizyty, o których była mowa w lekturze. Spotkanie z lekturą było kreatywne i radosne, zachęciło młodych czytelników do czytania i poznania kolejnych książek.
Julia Miśkowicz
